Nee, hoor, ik ben niet geswitcht naar de horeca branche.
Maar soms krijg ik als ondernemer van die aanvragen, die in eerste instantie net zo verleidelijk lijken als een braadworst op de kerstmarkt!
Je wordt benaderd voor een project, dat precies aan alle eisen van een interessante opdracht lijkt te voldoen. Prettige kennismaking, sympathieke potentiële opdrachtgever, budget voor verbouwing aanwezig. Programma van eisen helder. Duidelijke offerte is verstuurd.
En dan komen ineens allemaal opmerkingen en/of vragen:
„Hoe zou jij eigenlijk deze ruimte willen indelen?”
„Wat vind je eigenlijk van het idee, om …. ?”
“Oh ja, we zijn nog in gesprek met een bedrijf in …, dat moeten we even afwachten.”
Het is vanzelfsprekend, dat je een, twee, drie keer telkens voor een half uur telefonisch beschikbaar bent om alle vragen te beantwoorden.
Bij een bakker zou niemand op het idee komen, om de bakker de aankoop van 7 broodjes in vooruitzicht te stellen, mits je eerst een of twee broodjes mag proberen. Met beleg naar keuze. Om weer terug te komen bij de braadworst. In de creatieve sector leeft dit fenomeen wel. Ondanks duidelijk portfolio, waarmee je laat zien, wat men van jou kan verwachten, wordt geprobeerd, om informatie te vissen.
Terwijl de afstand tussen jou en de opdracht ondanks alle inspanningen hetzelfde blijft.
Acquisitie is onderdeel van het ondernemersbestaan. Herkennen, wanneer dit overgaat in vrijwilligerswerk ook.
Denk, dat ik vanavond een keer naar de kerstmarkt in Aken ga. Daar krijg je hele lekkere ECHTE braadworst. Met mosterd en een broodje!
Fijne feestdagen!